teren budowy

См. также в других словарях:

• teren — m IV, D. u, Ms. terennie; lm M. y 1. «część powierzchni ziemi wraz z jej rzeźbą i pokryciem; miejsce występowania, zasięgu, odbywania się czegoś; obszar, okolica» Teren błotnisty, górzysty, pustynny, stepowy. Teren uprawny. Tereny lodowcowe,… …   Słownik języka polskiego

• budowa — ż IV, CMs. budowawie 1. blm «wznoszenie obiektu budowlanego; budowanie» Budowa domu, drogi, mostu. Materiały do budowy, na budowę. Prowadzić budowę. Pracować przy budowie. Budowa posuwała się szybko. 2. lm D. budowadów «budowla w trakcie… …   Słownik języka polskiego

• wejść — dk, wejdę, wejdziesz, wejdź, wszedł, weszła, weszli, wszedłszy wchodzić ndk VIa, wejśćdzę, wejśćdzisz, wchodź, wejśćdził 1. «idąc, posuwając się naprzód, dostać się dokądś, do wnętrza czegoś, znaleźć się gdzieś, przekroczyć jakieś granice,… …   Słownik języka polskiego

• СТРОЙКА — комплекс сооружений, строительство которых осуществляется на одной или нескольких строительных площадках по единому проекту (Болгарский язык; Български) строеж (Чешский язык; Čeština) stavba; stavební akce; staveniště (Немецкий язык; Deutsch)… …   Строительный словарь

• poryć — dk Xa, poryćryję, poryćryjesz, poryćryj, poryćrył, poryćryty «ryjąc porobić w czymś bruzdy, doły, dziury itp., wyżłobić je w wielu miejscach; zryć wiele czegoś» Dziki poryły pole. Droga poryta pociskami. Teren budowy poryty przez koparki. Czoło… …   Słownik języka polskiego

• tysiąchektarowy — [wym. tysiąc hektarowy] «mający powierzchnię równą tysiącowi hektarów» Tysiąchektarowe gospodarstwo rolne. Tysiąchektarowy teren budowy …   Słownik języka polskiego

• ograniczać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, ograniczaćam, ograniczaća, ograniczaćają, ograniczaćany {{/stl 8}}– ograniczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, ograniczaćczę, ograniczaćczy, ograniczaćczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• plac — m II, D. u; lm M. e, D. ów 1. «duża, wolna przestrzeń w mieście, powstała najczęściej przy zbiegu lub skrzyżowaniu ulic, zwykle otoczona zabudową architektoniczną; pełni różne funkcje, np. miejsca zebrań publicznych, postoju pojazdów, rynku… …   Słownik języka polskiego

• uzbroić — dk VIa, uzbroję, uzbroićisz, uzbrój, uzbroićił, uzbrojony uzbrajać ndk I, uzbroićam, uzbroićasz, uzbroićają, uzbroićaj, uzbroićał, uzbroićany 1. «wyposażyć, zaopatrzyć w narzędzia walki, w broń, w sprzęt wojskowy» Uzbroić armię, wojsko, żołnierzy …   Słownik języka polskiego

• elektryfikować — ndk IV, elektryfikowaćkuję, elektryfikowaćkujesz, elektryfikowaćkuj, elektryfikowaćował, elektryfikowaćowany «zaopatrywać jakiś teren, obiekt itp. w energię elektryczną; zakładać instalacje elektryczne» Elektryfikować linię kolejową, wieś, plac… …   Słownik języka polskiego

• odcinek — m III, D. odcineknka, N. odcineknkiem; lm M. odcineknki 1. «wyodrębniona część czegoś mającego kształt podłużny» Początkowy, parokilometrowy odcinek drogi. Mały odcinek nerwu. Ciało dżdżownicy jest podzielone bruzdkami na kilkadziesiąt odcinków.… …   Słownik języka polskiego